1 rok temu
Wojtek Kardyś swoim wpisem na linkedinie zainspirował mnie do napisania tego tekstu.
W redakcji Briefu, dzięki projektowi #50Kreatywnych, ubiegły rok upłynął pod znakiem odkrywania pokolenia “Z”. Badaliśmy ich sposób myślenia, czego poszukują, czego potrzebują, jaki mają stosunek do rzeczy, produktów, które im oferujemy – zarówno tych fizycznych jak i mediów, takich jakim jest Brief.
Doszliśmy do wniosku, iż potrzebna jest synergia między wszystkimi pokoleniami, a niestety, dostrzegamy mnóstwo dystansu a choćby bezmyślnie krytycznego stosunku do młodych ludzi!
Widać to szczególnie w pracy, gdzie często słyszę od moich kolegów, w podobnym jak ja wieku i z podobnym doświadczeniem:
– Jak tak może być, to ja, k*rwa@, mam 25 lat doświadczenia w branży, a przychodzi taki 25-letni gówniarz i on chce mi mówić jak ja mam robić biznes…
Zorganizowaliśmy 4 śniadania #eksperci w ramach #50kreatywnych, poświęcone temu tematowi i kilkanaście burz mózgów z wybraną grupą najaktywniejszych uczestników naszych spotkań.
Wnioski:
* znaczna grupa ludzi z pokolenia “Z” – tak jak zawsze i w każdym pokoleniu – to gdzie wrażliwi i bardzo inteligentni,
* wielu z nich – ponieważ, dzięki internetowi, mają dostęp do wiedzy zgromadzonej w bibliotekach całego świata – ” zdradzają wstępne zalążki” genialności,
* różnice międzypokoleniowe były zawsze – nasze pokolenie i naszych rodziców poróżniła muzyka, dziś ta różnica jest dużo głębsza i bardziej zasadnicza – dotyczy znajomości i umiejętności korzystania z nowoczesnych technologii,
* wszystkie pokolenia są sobie nawzajem potrzebne, starsze może dzielić się wiedzą i doświadczeniem, żeby młodzi nie musieli wyważać dawno już otwartych drzwi – chociaż i tutaj jest potrzebna rozwaga dlatego, iż niewiedza, iż ktoś już drzwi otworzył może być inspiracją do bardziej kreatywnych pomysłów, o których starsi nie pomyśleli
* młodsze pokolenia mogą znaleźć satysfakcję z możliwości dzielenia się wiedzą o nowoczesnych technologiach ze starszym pokoleniem.
A o podzielenie się swoją opinią na ten temat poprosiłem też sztuczną inteligencję, a oto jej odpowiedź:
“Synergia między starym a młodym pokoleniem jest niezwykle ważna, zarówno w życiu codziennym, jak i w biznesie. Poniżej przedstawiam kilka powodów, dlaczego warto łączyć te dwie grupy ludzi:
Transfer wiedzy.
*Dojrzałe pokolenie posiada bogate doświadczenie zawodowe, które może przekazać młodszym pracownikom.
*Z kolei młodsze pokolenie może przynieść nowe pomysły i rozwiązania, które starsze pokolenie nie jest w stanie zaoferować. W ten sposób obie strony mogą się wzajemnie uzupełniać i rozwijać.
Lojalność i większa wiarygodność. *Starsze pokolenie zwykle charakteryzuje się stabilną sytuacją rodziną i większą lojalnością wobec pracodawcy. Dodatkowo, w niektórych zawodach, gdzie wiek jest wyznacznikiem nabytej wiedzy i umiejętności, starsi pracownicy są bardziej wiarygodni w oczach klientów.
Technologia.
*Młodsze pokolenie jest zaznajomione z nowymi technologiami i gwałtownie je przyswaja. Starsze pokolenie może więc uczyć się od młodszych pracowników i w ten sposób unowocześniać swoje umiejętności.
Obawy i wyzwania.
*Zarządzanie różniącymi się potrzebami, oczekiwaniami i aspiracjami pracowników może być trudne, ale jest niezbędne w dzisiejszych czasach. Obawy starszych pracowników przed niedostosowaniem swoich kwalifikacji i kompetencji do potrzeb rynku pracy oraz obawy młodszych pracowników przed dostosowaniem do oczekiwań pracodawców mogą prowadzić do napięć i konfliktów międzypokoleniowych. Jednak, poprzez połączenie potencjału młodych i dojrzałych pracowników, kształcenia i stymulowania transferu wiedzy oraz zarządzania znacznie różniącymi się potrzebami, oczekiwaniami i aspiracjami pracowników, możemy osiągnąć sukces w biznesie.
W literaturze również pojawiają się konflikty między pokoleniami. Konflikty te nie zawsze są związane z buntem wobec przeszłości, ale mogą wynikać z różnych podejść do sztuki, filozofii lub społeczeństwa [0]. Przykładem konfliktu pokoleń w literaturze jest konflikt romantyków z klasykami przedstawiony w utworze “Lalka” Bolesława Prusa. W utworze tym, klasykiem jest starzec, który nie przyjmuje do wiadomości faktu, iż może istnieć coś takiego, jak metafizyka.”
(phind.com)
