1 tydzień temu
Ekonomiści z Instytutu Niemieckiej Gospodarki w Kolonii zaproponowali nową definicję klasy średniej. Business Insider wykorzystał ją, aby sprawdzić, jakie zarobki kwalifikują daną osobę do klasy średniej w przypadku Polski. W analizie wzięto pod uwagę dochody mieszkańców poszczególnych gmin, przez co dla każdej z nich otrzymano inny wynik.
REKLAMA
Zobacz wideo 50 czy 500 miliardów? Ile warte są metale rzadkie w Ukrainie?
Ile trzeba zarabiać, by należeć do klasy średniej? Warszawa, Kraków i Dolny Śląsk z najwyższymi dochodami
Z badania wynika, iż singiel w Warszawie musi zarabiać między 5,2 a 9,8 tys. złotych netto miesięcznie, aby mógł zostać uznany za członka klasy średniej. W przypadku rodziny z dwójką małych dzieci miesięczny dochód gospodarstwa domowego powinien wynosić od 11 do 20,5 tys. złotych. Warszawa i sąsiednie gminy to rejon Polski, w którym zarobki, a tym samym i próg kwalifikujący do członkostwa w klasie średniej, są najwyższe.
Kolejne dwa ośrodki z wysokimi dochodami to Kraków oraz Dolny Śląsk. W stolicy Małopolski zarobki przedstawiciela klasy średniej to 4755-8916 zł dla singla i 7133-13374 zł dla pary. We Wrocławiu singiel musi zarabiać między 4664 a 8745 zł, z kolei w przypadku pary to dochód między 6996 a 13117 zł. Jednak w wielu miejscowościach próg jest zdecydowanie niższy. Na przykład w gminie Śliwice w województwie kujawsko-pomorskim dla singla wynosi on 3147-5901 zł, a dla pary 4721-8852 zł.
Na czym polega nowa definicja klasy średniej? Uwzględniono tzw. koncepcję ważenia potrzeb
Definicja klasy średniej stworzona przez niemieckich naukowców zmienia zasady klasyfikacji stosowane w analizach OECD. Nowa propozycja opiera się na dwóch podstawowych założeniach:
singla do klasy średniej kwalifikują zarobki, które mieszczą się w przedziale 80-150 proc. mediany wynagrodzeń badanej grupy;
dochody pary mieszkającej wspólnie, które kwalifikują do klasy średniej, nie są automatycznie dwukrotnością zarobków singla, ale oblicza się je poprzez zastosowanie specjalnego współczynnika, uzależnionego od liczby oraz wieku dzieci posiadanych przez parę (np. para bez dzieci musi zarabiać 1,5 razy tyle, co singiel, a rodzina z dwójką małych dzieci i 16-latkiem musi zarabiać 2,6 razy więcej).
Przy obliczaniu współczynnika dla par wzięto pod uwagę tzw. koncepcję ważenia potrzeb. W publikacji Instytutu Niemieckiej Gospodarki wyjaśniono, dlaczego ta koncepcja ma istotne znaczenie w kontekście klasyfikowania danych osób do klasy średniej. "Uwzględnia ona fakt, iż życie staje się bardziej opłacalne, gdy kilka osób mieszka razem oraz iż dzieci potrzebują mniej pieniędzy niż dorośli" - napisano.
