Po trzech latach od wybuchu pandemii COVID-19, która zrewolucjonizowała sposób pracy na całym świecie, poziom pracy zdalnej w Stanach Zjednoczonych spadł do najniższego poziomu od wiosny 2020 roku. W maju 2024 r. tylko 26,6% dni pracy było realizowanych z domu, co oznacza znaczący spadek w porównaniu ze szczytem pandemii, kiedy to ponad 60% dni roboczych odbywało się zdalnie.
Zgodnie z najnowszymi danymi z WFH Research, poziom pracy zdalnej w USA w maju wyniósł zaledwie 26,6% płatnych dni roboczych. To spadek o ponad 2 punkty procentowe w porównaniu z analogicznym okresem w ubiegłym roku, kiedy to 28,6% dni pracy było realizowanych z domu. Co ciekawe, oznacza to, iż około jeden na dziesięciu pracowników zwiększył swoją liczbę dni dojazdów do pracy o jeden dzień w tygodniu w porównaniu do roku poprzedniego.
Różnorodność branż i preferencji pracowników
Analiza wykazała, iż 13% amerykańskich pracowników pełnoetatowych przez cały czas pracuje w pełni zdalnie, 26% korzysta z modelu hybrydowego, a 62% pracuje w pełni stacjonarnie. Sektory takie jak informacja i technologia wyróżniają się najwyższym odsetkiem pracy zdalnej – 69% pracowników w tych branżach pracuje z domu średnio 2,2 dnia w tygodniu. Podobny trend obserwuje się w sektorze finansów i ubezpieczeń, gdzie 66% pracowników pracuje zdalnie.
Z kolei branże wymagające fizycznej obecności, takie jak handel detaliczny i hotelarstwo, odnotowują najniższe wskaźniki pracy zdalnej, wahające się od 0,6 do 0,7 dnia w tygodniu. Wynika to z konieczności bezpośredniego kontaktu z klientem lub obsługi specjalistycznego sprzętu.
Spośród dziewięciu największych metropolii USA, region Los Angeles wyróżnia się najwyższym wskaźnikiem pracy zdalnej, gdzie 34,4% dni roboczych realizowanych jest z domu. Inne znaczące obszary to Greater Houston (32%), San Francisco Bay Area (32%), obszar metropolitalny Washington D.C.-Baltimore (30,7%) oraz rejon Nowego Jorku (30,7%). Wysoki poziom pracy zdalnej w tych miastach jest związany z gęstością zaludnienia oraz koncentracją miejsc pracy przyjaznych zdalnie, takich jak stanowiska w sektorze finansowym, technologii i sztuki.
Demograficzne trendy
Badanie wykazało, iż starsi pracownicy, w wieku 50-64 lat, częściej wracają do biura niż młodsze pokolenia. Aż 68% pracowników w tej grupie wiekowej pracuje w pełni stacjonarnie, w porównaniu do 62% pracowników w wieku 40 lat, 59% pracowników w wieku 30 lat i 57% w wieku 20 lat.
Nowoczesne firmy i technologiczny postęp
Firmy założone w 2020 roku mają najwyższy udział w pracy zdalnej, z 36% dni roboczych realizowanych z domu. Jest to związane z ich cyfrową naturą i elastycznością. Starsze przedsiębiorstwa, utworzone przed lub po pandemii, wykazują niższe wskaźniki pracy zdalnej.
Od 2019 roku praca zdalna wzrosła pięciokrotnie, co odpowiada niemal 40 latom wzrostu sprzed pandemii. Przed wybuchem COVID-19 tylko 7,2% dni roboczych odbywało się z domu. W szczytowym momencie pandemii, w maju 2020 roku, liczba ta wzrosła do 61,5%, po czym stopniowo spadała, stabilizując się wokół 30% w połowie 2022 roku i lekko obniżając się do 28% na początku 2024 roku.
Zmieniający się krajobraz gospodarczy
Przejście na pracę zdalną nie tylko zmieniło sposób, w jaki Amerykanie pracują, ale także ich nawyki zakupowe. Badania Mastercard Economics Institute wskazują, iż od marca 2020 roku wydatki na e-commerce wzrosły o 375 miliardów dolarów powyżej poziomów sprzed pandemii. Wzrost ten jest szczególnie widoczny w regionach o wysokim udziale pracy zdalnej, gdzie zakupy spożywcze online stały się popularniejsze w godzinach pracy.
Przyszłość pracy zdalnej zależy od wielu czynników, w tym od postępu technologicznego, zmieniających się preferencji pracowników oraz adaptacji firm do nowej rzeczywistości. Jak podkreślają eksperci, mimo obecnych trendów, potencjał pracy zdalnej wciąż jest ogromny i może ponownie wzrosnąć w nadchodzących latach.