W naszej firmie dzieje się rzecz niebywała – większość pracowników zagłosowała de facto za własnym zwolnieniem !!, mało tego osoby odpowiedzialne za te decyzje prawdopodobnie otrzymają za to wysokie premie i nagrody. Można by rzec, iż ofiary płacą swoim oprawcom, i to z zadowoleniem oraz pełną świadomością sytuacji. Takiego paradoksu trudno szukać w najnowszej historii Polski – to jakby syndrom sztokholmski osiągnął niespotykany dotąd poziom. Jak dziś czują się osoby zatrudnione niegdyś w Kapro, które masowo poparły ZZPRC, OPZZ i ZZIiT? Co wasi przedstawiciele w Radzie Nadzorczej i Zarządzie faktycznie dla Was zrobili? Jak aktualnie odbierają swoją sytuację pracownicy administracji, kadr czy księgowości, którzy we wszystkich wyborach wspierali OPZZ – jak oceniacie CUWy? Podoba Wam się ten pomysł?
To już historia, o której należy mówić otwarcie, wyciągać z niej wnioski, rozwiązywać problemy i patrzeć w przyszłość, zamiast rozdrapywać rany czy pogrążać się w żalu. Pomylić się to nie wstyd – wstydem jest powtarzać te same błędy w nieskończoność. Tylko NSZZ Solidarność, niezależnie od tego, kto był u władzy, zawsze mówiła pracownikom prawdę prosto w oczy. Tak pozostanie, bo naszym celem jest obrona interesów wszystkich zatrudnionych. Liczymy, iż w zbliżających się wyborach do Zarządu kandydat NSZZ otrzyma wystarczające poparcie, by skutecznie i odważnie bronić Załogi – blokując niekorzystne rozwiązania i proponując te dobre
