15 września 2025 r. w Ropczycach odbyły się obchody 45-lecia NSZZ „Solidarność” z udziałem przedstawicieli władz i środowisk patriotyczno-religijnych.
Rozpoczęły się uroczystością pod Krzyżem Milenijnym w Powiatowym Ogrodzie Pamięci Narodowej w Ropczycach-Witkowicach. Tam oddano hołd tym, którzy przyczynili się do obrony niepodległości ojczyzny i złożono kwiaty pod Krzyżem, gdzie umieszczona jest ziemia skropiono krwią ofiar z Katynia, Smoleńska oraz Turzy.
Następnie uczestnicy obchodów udali się do parafialnego kościoła pw. św. Michała Archanioła, gdzie uczestniczyli we mszy św., którą koncelebrowali ks. dziekan Leopold Kordas i proboszcz ks. Tadeusz Mieleszko.
W obu uroczystościach udział wzięły poczty sztandarowe „Solidarności” i szkół z terenu powiatu, nadając podniosły charakter wydarzeniom.
Główny punkt obchodów miał miejsce w Powiatowym Centrum Edukacji Kulturalnej w Ropczycach. Po odśpiewaniu hymnu „Solidarności”, zgromadzeni wysłuchali prelekcji „Solidarność w latach 1980 – 1981 w regionie Ropczyc i Sędziszowa Małopolskiego” wygłoszonej przez dr. Artura Brożyniaka. Po wykładzie, głos zabrali zaproszeni goście: Senator RP Zdzisław Pupa, Wicestarosta Powiatu Ropczycko-Sędziszowskiego Jacek Róg, Burmistrz Ropczyc Kazimierz Moskal, Zastępca Burmistrza Sędziszowa Młp. Marek Pająk.
Bogumiła Stec-Świderska, zastępca przewodniczącego Zarządu Regionu Rzeszowskiego NSZZ „Solidarność” powiedziała m.in.:
– Dzisiejsza uroczystość to przypomnienie, iż wolność, którą mamy, ma swoje imiona i twarze – ludzi odważnych, gotowych ponosić ofiary w czasach zniewolenia.
Dla nas, „Solidarności”, to szczególny moment. Bez takich bohaterów Polska nie byłaby dziś krajem wolnym i suwerennym.
W imieniu całej wspólnoty „Solidarności” dziękuję Wam za świadectwo, które pozostaje dla nas lekcją odwagi i odpowiedzialności. Gratuluję z serca i oddaję Wam hołd.
Waldemar Wilk, prezes Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Ropczycach, odczytał własny wiersz, stworzony specjalnie na okazję 45-lecia „Solidarności”:
Lux in Tenebris – Światło w mroku
Misja i ofiara Solidarności
Nadzieja zrodzona w huku stoczniowych młotów,
wyszarpująca krwawiące okruchy tłumionej godności.
Podnosząca swe lico zza dzielących płotów
kolebka z iskier wykuta dla Solidarności.
Jedność spowita wielkim płomieniem,
którego nie zgasił mróz grudnia.
Trwająca wspólnym wolności pragnieniem
rozpacz głęboka jako wiekowa studnia.
Krzyk Stoczni modlitwą całego Narodu,
na dłoniach ból w duszy mordęga.
Rozgrzane ramiona wbrew zimowemu chłodu,
Solidarność imię jak pieśń, a jednocześnie przysięga.
Przysięga brzmiąca i grzmiąca jak przeznaczenie,
wyznacznik, wytrwała, jedyna droga.
I przyszłość odziana w jej piękne marzenie,
wymodlona w litości samego Boga.
Solidarność o twarzy pełnej zmęczenia,
trudu i dumy robotniczej rodziny.
Rzemieślnika co blaskiem lśniącego spojrzenia
zapragnął chleba dla swej dzieciny.
Nie ma wolności bez Solidarności
okrzyk wykuty w gardle Ojczyzny.
I nie ma Solidarności bez miłości
papieskie westchnienie jak oddech żyzny.
Krzyk, który zrodziło milczenie,
modlitwa szeptana w nocy zapachu.
Oczy matek i łzy zmywające zwątpienie,
Solidarność most nad przepaścią strachu.
A z tego strachu wyrosła postać niewinna, święta
w ludzkim swym sercu boskiej pełna miłości.
I misja tak trudna, aż niepojęta
Ks. Jerzego Kapelana Solidarności.
Głos jego niczym winorośl niosąca swe pnącze,
w nim owoc pełen nadziei i wiary.
Słowa znamienne, przesłanie znaczące,
życie przelane w imię ofiary.
Solidarność w jego ustach jak Ewangelia,
homilia modlitwą i manifestem jednaka.
Służba niczym boskiej męki misteria,
zmartwychwstaniem siły i woli Polaka.
Błogosławiony ojciec wrosły w tryumf Krzyża,
Światło latarni ponad mrok szarej otchłani,
świętość co wolność nieustannie przybliża
wymadla błogosławione objęcia bezpiecznej przystani.
Nie da się uciszyć westchnienia miłości,
nie uda się odebrać potęgi wiary.
Niczem są próby zdeptania wolności,
gdy Bogiem wypełnione są jej bezmiary.
Nie można uśmiercić żywota nadziei,
żywota choć mu tęsknota brzmi z duszy proga.
Nie zgaśnie płomyk świecy pomimo zawiei,
kiedy rozpaleń ogniem on żywym Boga.
Człowiecze wspomnij dziś ból ciała i jęk jego duszy,
trwaj w wierze – horyzontu serca nie zwężaj.
A słowo ust jego niech nieustannie Cię wzruszy:
„Nie daj się złu, ale zło dobrem zwyciężaj”.
Człowiecze już prawie pół wieka
ponad podziały, rozpacz zwątpienie!
Solidarność – jako wyznacznik godności Człowieka
Solidarność – jako wyraz wolności pragnienia.
Głos zabrali również wyjątkowi goście, „starzy” działacze NSZZ Solidarność: Stanisław Hulek, Andrzej Dziedzic, Stanisław Wójciak, Jan Magdoń i Józef Rojek.
Uroczystość stanowiła okazję do wspomnień i refleksji nad rolą, jaką „Solidarność” odegrała w historii Polski i Europy, ale również wśród lokalnej społeczności. Jubileusz przypomniał, iż „Solidarność” nie jest tylko rozdziałem zamkniętym w przeszłości, ale również tworzy wspólną przyszłość.
Gospodarzem i współorganizatorem wydarzenia, wraz ze Starostwem Ropczycko-Sędziszowskim, był Andrzej Czochara, przewodniczący Oddziału NSZZ Solidarność w Ropczycach. Patronat honorowy objął Burmistrz Miasta i Gminy Ropczyce.
