Błogosławiona Natalia Tułasiewicz urodziła się w Rzeszowie w 1906 r. i w rzeszowskiej Farze przyjęła sakrament chrztu św. Pochodziła z rodziny w XIX wieku związanej z Galicją, Lwowem i Krakowem. Dziadkowi Józefowi zawdzięczała pasję do poezji i teatromanię ale też dziedziczyła po nim tradycje nauczycielskie.
W 1926 roku rozpoczęła studia polonistyczne i muzykologiczne na Uniwersytecie Poznańskim. W 1936 roku zdawała przed państwową komisją przy Uniwersytecie egzamin na nauczyciela szkół średnich, po czym uzyskała pracę w Gimnazjum Sióstr Urszulanek, które sama kończyła. Została członkiem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych.
Na początku wojny, we wrześniu 1939 roku, w bombardowanym Poznaniu, nie czekając na dyspozycję kuratorium, Natalia zorganizowała prowizoryczną, podwórkową szkółkę dla dzieci.
W listopadzie 1939 roku rodzinę Tułasiewiczów wysiedlono z mieszkania do obozu przejściowego, by stąd wagonami bydlęcymi wywieźć ich do Ostrowca Świętokrzyskiego. Z Ostrowca Świętokrzyskiego przeniosła się do Krakowa. Poprzez Ośrodek Tajnego Nauczania przy Szkole Sióstr Urszulanek na ul. Starowiślnej w Krakowie zyskała uczennice w konspiracyjnym nauczaniu, zarówno w mieście jak i w jego okolicach. Wyjeżdżała na posady w: Mszanie Dolnej, Witowicach, Kalinie Wielkiej.
W latach 1942-1943 zaczął się okres konspiracji i jednocześnie otworzyła się najpiękniejsza karta w życiu Natalii. W 1943 roku zgłosiła się jako wolontariusz do Niemiec, na roboty, w roli konspiracyjnego pełnomocnika Delegatury Rządu i wysłannika Wydziału Duszpasterskiego podziemnej organizacji „Zachód”. Pozytywnie zweryfikowana, przeszkolona przez AK trafiła do fabryki „Pelicana” (zamienionej na fabrykę zbrojeniową) w Hanowerze, by pomagać robotnicom przymusowym. Słaba fizycznie (chorowała od dzieciństwa), ale silna duchem, po wielu godzinach codziennej, ciężkiej pracy fizycznej, realizowała nierzadko podczas alarmów i bombardowań, posługę religijną, edukacyjną i społeczną. Dokumentowała ją w listach przysyłanych do kraju.
Mimo przygotowania przed wyjazdem na trudności dotąd jej nieznane, zaskoczona stopniem demoralizacji w obozie, Natalia podjęła realizację zadań o szerokim zasięgu. Najpierw konieczne lekcje na temat: podstaw higieny, edukacji seksualnej, psychologii i kultury współżycia. Dalej lekcje ortografii polskiej i języka niemieckiego, uzupełniane wykładami o kulturze, czytaniem „Pana Tadeusza”, opowiadaniem filmów i inscenizacji teatralnych. Taki profil edukacyjno–oświatowy swej misji wspierała programem wychowawczym, na który składały się liczne katechezy i nabożeństwa, akcje charytatywne i samopomocowe, próby chóru i obozowe jasełka.
Chcę wysługiwać sobie świętość na ziemi codziennym wysiłkiem dnia. Nie oddzielam życia najbardziej szarego od ideałów, ku którym podążam (…) Wszystko: praca, rozrywka, sen, przyjemność, jedzenie, wszystko bez wyjątku wciągam w mój program doskonalenia się – Natalia Tułasiewicz
(cytat z Drogi Krzyżowej z bł. Natalią Tułasiewicz, patronką nauczycieli w Polsce opracowanej przez Halinę Krasoń)
Z Kolonii, we wrześniu 1944 roku, z wyrokiem śmierci wywieziono Natalię do obozu koncentracyjnego Ravensbrück. Wycieńczona ciężką pracą fizyczną na lotnisku, powracającą gruźlicą i głodem nie ustawała w swej misji ewangelizacyjnej. Krzewiła polskość, przygotowując młode dziewczęta do małej matury. W tym piekle na ziemi, jak o obozie mówiły te, co przeżyły tu gehennę, nie zaniechała twórczości poetyckiej i organizowania nabożeństw, łącząc dydaktykę z wychowaniem do piękna i świętości.
Na schyłku wojny Niemcy masowo gazowali najsłabsze więźniarki. Natalia była wewnętrznie gotowa złożyć życie w ofierze Bogu i choć marzyła wciąż o powojennej pracy literacko-apostolskiej, nie chciała się ukrywać, całkowicie zdana na wolę Boską. W Wielki Piątek 30 marca 1945 roku wyselekcjonowano ją do gazu. Następnego dnia, w Wielką Sobotę, Niemcy rozbierali komin krematorium – alianci i Rosjanie stali już u bram obozu.
(zdjęcie rysunku z Drogi Krzyżowej z bł. Natalią Tułasiewicz, patronką nauczycieli w Polsce opracowanej przez Halinę Krasoń)
Aktu beatyfikacji Natalii Tułasiewicz dokonał papież Jan Paweł II podczas uroczystej mszy św. 13 czerwca 1999 r. w Warszawie.
9 maja 2022 W kościele farnym pw. św. Wojciecha i Stanisława w Rzeszowie odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą bł. Natalii Tułasiewicz, która 30 marca 2022 r. ogłoszona została Patronką polskich nauczycieli.
Błogosławiona widnieje również na sztandarze Organizacji Międzyzakładowej NSZZ Solidarność Pracowników Oświaty i Wychowania w Rzeszowie.
Nauczycielka Halina Krasoń, członkini oświatowej Solidarności jest autorką rozważań Drogi Krzyżowej
Z okazji 80. rocznicy śmierci bł. Natalii w obozie koncentracyjnym Ravensbrück duszpasterz nauczycieli i wychowawców z ramienia Episkopatu Polski ks. bp. Piotr Turzyński zorganizował 29 marca br. Narodową Pielgrzymkę Nauczycieli i Pracowników Oświaty w Miejscu Pamięci Ravensbrück w Niemczech. Biorą w niej udział przedstawiciele oświatowej Solidarności z Regionu Rzeszowskiego.
W holu siedziby Regionu Rzeszowskiego NSZZ Solidarność przygotowana została wystawa poświęcona Patronce polskich nauczycieli.
Zapraszamy do udziału w wydarzeniach organizowanych w ramach obchodów 80. rocznicy śmierci bł. Natalii Tułasiewicz, patronki polskich nauczycieli.
